| |
|
| |
Η σβούρα είναι από τα αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών σε όλους τους πολιτισμούς που εμφανίστηκαν στ γη. Τη συναντούμε σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου. Η αρχαιότερη γραπτή αναφορά της, απαντάται στον Όμηρο στην Ιλιάδα (ραψ.Ξ, στ. 413), όταν μια πέτρα που εκσφενδονίζει ο Τελαμώνιος Αίας μονομαχώντας με τον Έκτορα, στριφογυρίζει «σα σβούρα» πριν χτυπήσει τον αντίπαλο του κατάστηθα.
Το αρχαίο της όνομα ήταν στρόμβος, στρόβιλος ή βέμβιξ. Ήταν κωνική φτιαγμένη από σκληρό ξύλο και παιζόταν με τη μάστιγα, με την οποία τη χτυπούσαν κρατώντας την έτσι σε περιστροφή.
Στην Ελλάδα του 20 ου αιώνα η σβούρα γνώρισε τη χρυσή της εποχή τη δεκαετία του 50' και 60' . Σε μια εποχή που δεν υπήρχε η σημερινή αφθονία σε παιχνίδια, μια «σβούρα στη τσέπη» ήταν πολύτιμο απόκτημα.
Της συναντούμε με διάφορα ονόματα στον ελλαδικό χώρο: Φούρλα στη Μακεδονία, βουρβούρα, ταρτάρα και μυγάκι στη Θεσσαλία, τρελιάγκα στη Πελοπόννησο.
Αργότερα, τη δεκαετία του 70' και εντεύθεν, η σβούρα αρχίζει σταδιακά να υποχωρεί σα παιχνίδι ατομικό ή ομαδικό, ενώ σήμερα έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Η τηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και η ζωή στα διαμερίσματα των μεγαλουπόλεων είναι οι πολέμιοι της σβούρας. |
|
